KNO perikelen

Het zijn weer heerlijke dagen geweest deze week (not!). Dinsdag is manlief bij de KNO arts langs geweest aangezien hij al meerdere weken geen stem had. Niks ernstigs uitgekomen en met wat leefregels zou het alweer beter moeten gaan. Woensdag ging ik vol goede moed achter mijn naaimachine zitten, maar voelde me steeds beroerder worden. Ik kreeg keelpijn en liep te rillen en mijn hoofd knalde uit elkaar. Even temperaturen en ja hoor; hoge koorts! Even een kleine inspectie in mijn keel gedaan met de Disney prinsessen zaklamp van mijn dochter om daar een keelamandel te zien die zo groot was dat die tegen mijn huig aan duwde! Toen moest ik er aan geloven en toch maar mijn bedje opzoeken.

Maar ja, wat help nu het beste bij keelontsteking....Waterijsjes! Nienke had natuurlijk ook meteen keelpijn en at lekker een "keelijsje" mee.

Vandaag moest ik met Femke naar de KNO arts omdat ze al haar hele leven zo'n beetje ooronstekingen heeft. Dus moeders zat daar stoned van de paracetamol  bij de KNO arts met een dijk van een keelonsteking. Ik dacht nog, zal ik hem even laten kijken, maar dat durfde ik niet. Stel dat die had gezegd dat mijn amandelen eruit moeten, daar moet ik echt niet aan denken. 

Maar ja, Femke wordt 4 april aan haar neusamandel geopereerd en krijgt dan buisjes. Moeders nu nog meer in de stress, want ja, het blijft natuurlijk je kleine meissie. Femke zelf is helemaal in de gloria, want die had de bedjes van de kinderafdeling op een plaatje gezien en die vond ze wel heel erg mooi.  Ze wees er 1 aan en zei dat die van haar wordt. Ach zo lang ze er nog naar uit kijkt....

Dus Nienke is de enige bij ons thuis zonder KNO problemen en hopelijk blijft dat even zo. Ik ga weer mijn bed opzoeken want heb alweer veel te lang opgezeten. De shirtjes waar ik het in mijn vorige post over had liggen nog steeds te roepen om afgemaakt te worden, maar die moeten nog maar even wachten. Hopelijk tot gauw  en dan heb ik weer wat leukere foto's (van leuke creaties)